Is religie een vorm van kindermishandeling??

  • PeKa

    Een interessant interview met Richard Dawkins is hier te beluisteren:

    http://richarddawkins.net/article,209,DJ-Grothe-Interviews-Richard-Dawkins,Point-of-Inquiry

    Halverwege het interview stelt Dawkins dat kinderen religieus opvoeden een vorm van geestelijke kindermishandeling is (indoctrinatie, bangmakerij etc….).

    Ik ben het hier hartgrondig mee eens…. en jullie??

  • Richard

    Zit wel wat in. Probeer er maar eens van te herstellen. De meeste mensen lukt dat niet.

    Richard

  • Pompoen

    Richard schreef:

    > Zit wel wat in. Probeer er maar eens van te herstellen.

    > De meeste mensen lukt dat niet.

    De enige manier om te herstellen is je gezonde verstand gebruiken, maar als je eenmaal breindood gemaakt bent lukt dat natuurlijk niet.

    8-)

  • Allen

    Een van jongsaf ingeprente angst voor de dood of de hel, daar is inderdaad moeilijk over heen te komen, en ik spreek helaas uit ervaring, maar met het ouder worden gaat dat gelukkig steeds makkelijker.

    Ik weet in ieder geval hoe ik mijn kinderen NIET moet opvoeden.

    mvrgrt, Allen

  • Lou

    200% eens.

    Lou

  • Ikke

    Ik vind dit een beetje een generaliserende opmerking, omdat niet iedereen die kinderen religieus opvoed, dat op een manier doet dat een kind angstig maakt of kan maken, dat was vroeger misschien een veelvoorkomend iets, maar nu gebeurd dat eigenlijk helemaal niet meer, zowieso omdat verschillende religies het ook niet goedkeuren… Ik ben zelf Rooms Katholiek opgevoed, maar ik ben echt niet angstig gemaakt ofzoiets, nee mij werd meer gewezen op een God die liefdevol is en barmhartig, en dat Hij je wil vergeven, wat je ook misdaan hebt… Dat zorgt voor een heel vreugdevol leven, omdat als je je zonden eerlijk gebiecht hebt, je een goed geweten hebt… Ik zou de biecht erg missen in mijn leven als het er niet zou zijn. Nee het is zeker geen kindermishandeling, ik vind het eerder iets wat zoveel meer diepgang en vreugde en rust geeft in je leven!

    Ik kan hier nog een heel verhaal over kwijt, maar dat doe ik toch maar niet, dan wordt het denk ik toch een beetje een te lang verhaal!!! En daar wil ik niemand mee vervelen!

  • Maeve

    Liefdevol en barmhartig, die je wil vergeven wat je ook misdaan hebt. Volgens mij ben je wel degelijk bang gemaakt. Mij klinkt het als een grote enge boeman in de oren. Als je iets misdaan hebt moet je het vertellen anders …… Tsja wat anders? Toch weer die hel en verdoemenis vrees ik. Ongelovigen torsen zo'n zondebesef niet mee. Elk religieus geloof is mij gelukkig bespaard (ook niet gedoopt!) gebleven in mijn jonge jaren en ik ben er mijn ouders eeuwig dankbaar voor. Als ik vroeger iets had misdaan dan kreeg ik gewoon op m'n donder van m'n ouders en daarmee was de kous af. Als de straf streng was leerde je er misschien iets van. Was-i minder erg dan durfde je het akkefietje gerust nog eens uit te halen. Geen centje pijn. Dat noem ik onbevangen van je jeugd genieten en dat is een waarde die ik mijn kinderen ook meegeef. Dat een religieuze opvoeding een vorm van kindermishandeling is staat voor mij buiten kijf.Ikke schreef:

    >

    > Ik vind dit een beetje een generaliserende opmerking, omdat

    > niet iedereen die kinderen religieus opvoed, dat op een

    > manier doet dat een kind angstig maakt of kan maken, dat was

    > vroeger misschien een veelvoorkomend iets, maar nu gebeurd

    > dat eigenlijk helemaal niet meer, zowieso omdat verschillende

    > religies het ook niet goedkeuren… Ik ben zelf Rooms

    > Katholiek opgevoed, maar ik ben echt niet angstig gemaakt

    > ofzoiets, nee mij werd meer gewezen op een God die liefdevol

    > is en barmhartig, en dat Hij je wil vergeven, wat je ook

    > misdaan hebt… Dat zorgt voor een heel vreugdevol leven,

    > omdat als je je zonden eerlijk gebiecht hebt, je een goed

    > geweten hebt… Ik zou de biecht erg missen in mijn leven als

    > het er niet zou zijn. Nee het is zeker geen

    > kindermishandeling, ik vind het eerder iets wat zoveel meer

    > diepgang en vreugde en rust geeft in je leven!

    >

    > Ik kan hier nog een heel verhaal over kwijt, maar dat doe ik

    > toch maar niet, dan wordt het denk ik toch een beetje een te

    > lang verhaal!!! En daar wil ik niemand mee vervelen!

  • Ikke

    Maar gewoon straf krijgen geeft dat dan geen angst??? U zegt dat na die straf je verder helemaal onbezorgt bent, maar dat ben ik ook als ik gebiecht heb!

    Dus daar zit eigenlijk geen verschil in..

    Nu nog over die “bangmakerij”:

    Ik ben niet bang voor de hel, want ik weet dat als ik naar de hemel wil er ook zal komen, op voorwaarde natuurlijk dat ik mijn best doe goed te leven. Dat is geen bangmakerij, want ook al heb je geen religie/geloof, je zou toch je best moeten doen goed te leven, anders kom je ook hier op aarde in de problemen. Mee eens of niet mee eens???

    Ik ben ook niet bang voor het vagevuur, beter gezegd, ik ben blij dat het er is! Klinkt misschien raar, maar ik heb gelezen in tja hoe noem je dat soort boeken, ik noem ze maar mystieke boeken. (dus bijvoorbeeld dingen/ervaringen die heiligen hebben opgeschreven of andere mensen die bepaalde genaden hebben gekregen, zodat ze meer te weten kwamen over het hiernamaals.) Dat de zielen van de mensen die gestorven waren met de (vurige) wil naar de hemel te gaan, toen ze voor God stonden en merkten dat ze niet geheel rein waren, juist naar het vagevuur heen wilden, om zuiver te zijn, om naar God/de hemel te kunnen gaan.

    Dit klinkt natuurlijk ongelovelijk, maar toch, die zielen hebben toen ze voor God stonden, een beetje kunnen bevatten, hoe groot Hij (al gebruik ik liever het woord liefdevol, omdat het woord groot misschien ook angst aanjaagd..) is. Dat zorgt ervoor dat ze nog liever naar de hemel willen… Wat ook mooi/belangrijk om te weten is, dat het grootste leed in het vagevuur: “de liefde tot God is” want liefdesverdriet is zoals veel mensen weten, een groot lijden… Maar dit is een groter liefdesverdriet dan een mens voor een ander mens kan hebben, daar God een en al liefde en goedheid is, terwijl de mens altijd een zwakte richting het kwade heeft.. Maargoed om niet met iets droevigs te eindigen is het geweldig dat God ons helpt in onze zwakte, en hoe goed Hij ons helpt, zullen we hier op aarde nooit volledig kunnen begrijpen, dat begrijpen we pas als we voor “onze liefdeskoning” staan!

  • Vleermuis

    Je zou je natuurlijk ook eens serieus kunnen afvragen waarom kinderen eigenlijk leren dat de bijbelgod barmhartig en liefdevol zou zijn en iedereen zou willen vergeven. Als je de bijbel gelezen zou hebben, zou je namelijk al snel ontdekken dat als de bijbelgod met zijn verkeerde been uit bed stapt, kinderen op geen enkele manier hoeven te rekenen op diepgang, liefde, genade of vergevingsgezindheid. Lees maar:

    (1 Samuel 15:3) Ga nu heen, en sla Amalek, en verban alles, wat hij heeft, en verschoon hem niet; maar dood van den man af tot de vrouw toe, van de kinderen tot de zuigelingen, van de ossen tot de schapen, van de kemelen tot de ezelen toe.

    (Jeremia 13:14) En Ik zal hen in stukken slaan, den een tegen den ander, zo de vaders als de kinderen te zamen, spreekt de HEERE; Ik zal niet verschonen noch sparen, noch Mij ontfermen, dat Ik hen niet zou verderven.

    (Ezechiel 9:5-6) Maar tot die anderen zeide Hij voor mijn oren: Gaat door, door de stad achter hem, en slaat, ulieder oog verschone niet, en spaart niet! Doodt ouden, jongelingen en maagden, en kinderkens en vrouwen, tot verdervens toe;

    (Deuteronomium 20:16-17) Maar van de steden dezer volken, die u de HEERE, uw God, ten erve geeft, zult gij niets laten leven, dat adem heeft.

    (Exodus 12:29) En het geschiedde ter middernacht, dat de HEERE al de eerstgeborenen in Egypteland sloeg, van den eerstgeborene van Farao af, die op zijn troon zitten zou, tot op den eerstgeborene van den gevangene, die in het gevangenhuis was, en alle eerstgeborenen der beesten.

  • Vleermuis

    Ik wil natuurlijk geen spelbreker zijn, maar hoe christenen hun best ook doen om ‘goed’ te leven, het heeft geen zin. Bij hun geboorte was hun lot al bepaald. Tja, dat heb je met alwetende goden. Lees maar:

    (Job 14:5) Dewijl zijn dagen bestemd zijn, het getal zijner maanden bij U is, en Gij zijn bepalingen gemaakt hebt, die hij niet overgaan zal;

    (Job 23:14) Want Hij zal volbrengen, dat over mij bescheiden is;

    (Spreuken 16:9) Het hart des mensen overdenkt zijn weg; maar de HEERE stiert zijn gang.

    (Spreuken 19:21) In het hart des mans zijn veel gedachten; maar de raad des HEEREN, die zal bestaan.

    (Spreuken 20:24) De treden des mans zijn van den HEERE; hoe zou dan een mens zijn weg verstaan?

    (Spreuken 16:33) Het lot wordt in den schoot geworpen; maar het gehele beleid daarvan is van den HEERE.

    (Psalmen 139:16) Uw ogen hebben mijn ongevormden klomp gezien; en al deze dingen waren in Uw boek geschreven, de dagen als zij geformeerd zouden worden, toen nog geen van die was.

    (Handelingen 17:26) En heeft uit een bloede het ganse geslacht der mensen gemaakt, om op den gehelen aardbodem te wonen, bescheiden hebbende de tijden te voren geordineerd, en de bepalingen van hun woning;

    (Handelingen 4:26-28) De koningen der aarde zijn te zamen opgestaan, en de oversten zijn bijeenvergaderd tegen den Heere, en tegen Zijn Gezalfde……………Om te doen al wat Uw hand en Uw raad te voren bepaald had, dat geschieden zou.