Meer vrouwelijke Wetenschappers Verdienen een

Standbeeld

Intervieuw door Nadia Dala

Ik wist niet dat u zo'n rabiaat feminist was.

Etienne Vermeersch: "Mijn interesse in het feminisme dateert van een periode dat ik plots terug in de wereld terecht kwam. Op mijn negentiende ging ik het klooster in, maar vijf jaar later trad ik er weer uit. In één klap stond ik in de echte wereld. Alles leek veranderd. Het was 1958, exact tien jaar voor wat men de ‘historische seksuele revolutie’ van mei ‘68 noemt. Maar die revolutie kwam eigenlijk al in de jaren ’60 op gang… In die aanloopperiode maakte ik een dramatische overgang mee van een gesloten religieus milieu naar een sociaal bewogen en woelig studentenleven. Ik combineerde niet alleen de tweede licentie klassieke talen met de kandidaturen filosofie aan de universiteit van Gent. Ik ging ook naar alle mogelijke vergaderingen van studentenbewegingen. Daar ontmoette ik, als snaak van vierentwintig, voor het eerst vrouwelijke studentes. Sommigen hadden al een vrije seksuele moraal en waren bij de eersten die bijvoorbeeld pessaria gebruikten. Af en toe ging het mis en moest zo'n studente een clandestiene abortus ondergaan. Tja, de drang naar vrijheid was enorm toen. Velen hadden ook Le deuxième sexe van Simone de Beauvoir gelezen. Zo'n baanbrekend boek was dat toen, het ging over de onderdrukte positie van de vrouw. (denkt na)

“Het was een stimulerende fase, alles werd bespreekbaar. We discussieerden vrijuit en zonder gêne over revolutionaire wetenschappelijke studies over het masturbatiegedrag van mannen en vrouwen. Mijn mond viel open van verbazing toen ik las dat tweeënnegentig procent van alle jongens masturbeert. Ik was dus jarenlang niet normaal! Als prille twintiger had ik ook nog nooit een meisje gekust.”

Ook over het vrouwelijk orgasme vloeide toen veel inkt. Volgens de Britse schrijfster Eva Figes was de ontdekking van het vrouwelijk orgasme ‘in combinatie met de moderne anticonceptie de grootste nagel aan de doodskist van het machismo’.

"Het wetenschappelijk werk van William Masters en Virginia Johnson over de fysiologische aspecten van het vrouwelijk orgasme veegde midden jaren zestig de vloer aan met ouderwetse opvattingen over de vrouwelijke seksualiteit. Beide wetenschappers kwamen tot de onthutsende conclusie dat een zuiver vaginaal orgasme neurologisch niet kon. Tot dan geloofde iedereen in de theorie van Sigmund Freud, dat zowel een clitoris-orgasme als een vaginaal orgasme mogelijk is bij vrouwen. Freudianen beweerden ook dat een louter clitoraal orgasme bij volwassen vrouwen op een storing in de seksuele ontwikkeling wees. Gezonde volwassen vrouwen hadden daarom enkel vaginale orgasmen. Masters en Johnson maakten komaf met die stelling. Ze brachten ook aan het licht dat een vrouw vele orgasmen na mekaar kan hebben en dat haar orgasmen erg kunnen verschillen in intensiteit. Dit was onwaarschijnlijk revolutionair en bevrijdend. In één klap werden veel mythes over het vrouwelijk orgasme stuk geslagen.

“Er waren ook discussies of vrouwelijke kenmerken vooral aangeboren waren, dan wel cultureel bepaald. Toen ik tegen het einde van de jaren zestig hoogleraar aan de universiteit was, discussieerden mijn vrouwelijke medewerksters onderling over de culturele en biologische verschillen tussen mannen en vrouwen. We hebben toen een proef gedaan tijdens de examens. We wilden weten of jongens een verschillend gedrag vertoonden dan meisjes bij het inleveren van hun schriftelijk examens. Wat bleek telkens weer? Door de band brachten jongens sneller hun examens binnen dan meisjes.”

'Lise Meitner heeft de eerste atoomsplitsing gerealiseerd met de mannelijke wetenschapper Hahn. Alleen hij kreeg de Nobelprijs'

http://www.etiennevermeersch.be/artikels/wijsbegeerte-ethiek/divers/meer-vrouwelijke-wetenschapsters-verdienen-een-standbeeld