Islamofobie kan niet strafbaar zijn, omdat de islam geen ras is, maar een ideologie
Guillaume
De term “islamofobie” zou voor het eerst gebruikt zijn door de Iraanse moellahs. Volgens Caroline Fourest zou het concept “islamofobie” aanvankelijk zijn gebruikt door de ayatollah Khomeiny, als blasfemie tegen de islam, tijdens de Iraanse revolutie.
Etymologisch bekeken omvat het neologisme «islamofobie», twee bestanddelen: “islam” en “fobie”. De “Islam”, is de door Mohammed gestichte islamitische godsdienst. De “fobie” van het Grieks “phobos”, betekent “vrees of angst”. Dit is dus vrees, angst tegenover een godsdienst, namelijk de islam. Het is geen vrees tegenover vreemdelingen, maar wel tegenover een godsdienst. Het woord “fobie” vindt men terug in veel samengestelde woorden, zoals: agorafobie of ruimtevrees en claustrofobie of vrees om in een afgesloten ruimte te vertoeven.
In tegenstelling met agorafobie of claustrofobie, is de vrees of de angst voor de islam geen ongegronde ziekelijke neiging, maar een concreet gerechtvaardigd angstgevoel. Bij islamofobie, is er een rationele basis. De afkeer, de angst of de kritiek op de islam, is te wijten aan de onmenselijke en criminogene islamideologie, vervat in de Koran en de Ahadith, en ook te wijten aan de gruwelijke islamitische aanslagen overal in de wereld, de gruwelijke moord op Theo, Van Gogh, en al de fatwa’s.
Het woord ” islamofobie” schrijft professor Stéphane Arlen, werd uitgevonden door de gelovige moslims, niet om diegenen aan te duiden die de islam vrezen, maar om diegenen aan te duiden die deze godsdienst durven bekritiseren.
Er wordt ook geargumenteerd door de moslims, dat de islam bekritiseren moslimhaat zou verwekken. Die argumentatie aannemen zou alle kritiek op de godsdiensten verbieden en een opiniedelict invoeren. (blasfemie).
De schrijver, Michel Houellebecq, werd door een rechtbank in Parijs vrijgesproken, wegens kritiek op de islam, omdat dit geen belediging is van de moslims, daar een groep gelovigen niet kan geassimileerd worden met de godsdienst waarin ze geloven.
De Koran is een plagiaat van het Oude en Nieuwe Testament. Mijn doel is niet andere godsdiensten te beschermen. Alle godsdiensten zijn in strijd met de rechten van de mens. Mijn doel is alleen te bewijzen, dat “islamofobie” een concept is, dat door de islamieten wordt misbruikt, om ons het zwijgen op te leggen, over de onmenselijke ideologie vervat in de Koran.
Hirsi Ali en de Amerikaanse schrijver Robert Spencer stellen dat er wel gematigde moslims bestaan maar, geen gematigde islam, en dat fundamentalistische moslims een beroep kunnen doen op de Koran en de Hadith, om gematigde moslims aan te zetten tot extremisme, dus dat angst voor de islam legitiem is (Wikipedia). Dit onderscheid is belangrijk. De grote meerderheid van de moslims zijn gematigde mensen, maar de islam is helemaal niet gematigd, omdat de Koran een monument is van fanatisme.
Er is maar één Koran. Dis is een criminogeen boek, omdat bijna op elke bladzijde, wordt aangehitst tot haat tegenover de ongelovigen, en zelfs tot hun uitroeiing. Er is geen gematigde islam, omdat er geen gematigde Koran bestaat. Er is geen Europese, islam omdat er geen Europese Koran bestaat of kan bestaan. Er is maar één Koran, onveranderlijk, en zogezegd door Allah geschreven, waaraan geen enkele moslim iets mag wijzigen.
Wie kritiek heeft op de Koran of de Islam, wordt met de dood bedreigd, zoals Ayaan Hirsi Ali, Salman Rushie, Ibn Warraq, Talisma Nasreen, enz. Zij worden als afvalligen beschouwd, en apostasie, afvalligheid, is levensgevaarlijk voor een moslim. Maar ook niet-moslims, worden met de dood bedreigd, zoals professoren en politici (Robert Redeker, Geert Wilders, Lars Vilks (cartoonist), en Theo van Gogh, die de keel werd overgesneden.
De islamieten bedreigen politici, schrijvers, karikaturisten, toneelspelers, professoren, met de dood, omdat deze intellectuelen alleen zouden mogen denken wat zij gedogen. Dat loopt de spuitgaten uit en is een gevaarlijk intellectueel terrorisme, waardoor zij een feitelijke “dictatuur opleggen” niet alleen in de moslimlanden, maar ook bij ons.
Iedereen heeft het recht angst te koesteren tegenover een godsdienst, of een godsdienst te haten, te verwerpen, te bekritiseren. De islam haten, verwerpen of vrezen, is niet de moslims haten. De islam is geen ras, noch een persoon. Een ideologie kan niet beledigd worden of gevoelens hebben. Er mag zowel kritiek zijn op de totalitaire islamideologie als op het nazisme, het socialisme, het communisme of het liberalisme. Islamofobie is geen racisme, omdat niemand een godsdienst tot ras kan verheffen. Dat heeft Mia Doornaert ook uitgelegd in een serie artikelen in de Standaard. De islam wordt beoefend door verschillende volkeren van verschillende rassen en nationaliteiten. De islam is dus niet door één volk beleden, maar door verschillende volkeren en nationaliteiten.
Islamofobie mag niet vergeleken worden met xenofobie (xenos=vreemd, vreemdeling en ( fobie=afkeer), hetzij afkeer van vreemdelingen. Afkeer van de islam, is geen afkeer van de vreemdelingen of van de moslims. Iedereen mag een godsdienst prijzen of afkeuren. Het gaat hier niet over de gelovigen, maar over hun geloof, over een godsdienstige ideologie die de mens zijn leven op een allesomvattende, totalitaire wijze, wil regeren, in al zijn doen en laten.
Er dient ook geen onderscheid gemaakt te worden tussen islam en islamisme, het islamisme wordt geput uit de onverdraagzame Koran. De onverdraagzaamheid, de haat en de bedreigingen tegen al wie geen moslim is, staan geschreven in de Koran en de moslimfanaten steunen zich op deze criminogene soera’s om geweld te gebruiken. Het islamisme zou niet bestaan zonder het religieus fanatisme overal aanwezig in de koran.
Alle religieuze ideologieën hebben tot doel macht te verwerven en worden als politiek instrument gebruikt, om desnoods de andersdenkenden of ongelovigen te bedreigen met de dood, om ze te onderwerpen aan hun geloof. Daarom hebben de godsdienstconflicten en godsdienstoorlogen nooit opgehouden. Niemand mag de zestien eeuwen religieuze vervolgingen van het katholicisme vergeten tegen de «ketters». De eeuwen Inquisitie, de martelingen, de verbanningen en de brandstapel.
Islam betekent “onderwerping” en de islamieten willen iedereen onderwerpen aan de sharia. De sharia, de islamitische wet of de wet van God, is een geheel van godsdienstige regels die de vrijheid van de mens uitsluit. De mens wordt onderworpen aan de goddelijke regels die zijn levenswijze bepalen, in alle aspecten: eten, slapen, kleding, huwelijk, seksualiteit, polygamie, erfenis, segregatie, huwelijksverbod met een niet-moslim, houding tegenover niet gelovigen, verbod van godsdienst te veranderen, enz.
De gedeeltelijke invoering van de sharia in Engeland is volgens de Bisschop van Canterbury nu al onvermijdelijk. Er bestaat al een groot aantal islamitische rechtbanken. Het beroep is zelfs mogelijk bij de “High Court”. Volgens peilingen wil ook 44% van de jonge moslims, de sharia invoeren in Engeland.
De vrijheid van godsdienst is gewaarborgd, dit betekent niet dat de “godsdienst” zelf beschermd is tegen elke kritiek. Kritiek op een godsdienst belet de vrije uitoefening van de godsdienst niet. Deze kritiek verbieden, kan alleen in een dictatuur, in theocratieën en in landen die de “godslastering” strafbaar stellen. Deze landen zijn geen democratieën. Zij beschermen totalitaire ideologieën, en hebben de vrijheid van mening, afgeschaft. In alle moslimlanden is kritiek op de Islam, Allah of Mohammed, beschouwd als blasfemie, en dikwijls strafbaar gesteld met de doodstraf.
Elke godsdienst beschuldigt de andere vals te zijn. De geestelijken die elkaars godsdienst bekritiseren maken zich dus ook schuldig aan godslastering. De katholieke kerk verkondigt de Drievuldigheid, bestaande uit de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Wie beweert dat God een Zoon heeft, dat hij gekruisigd werd en verrezen is, dat hij de Verlosser is en gestorven voor onze zonden, wordt door de Koran beschuldigd van blasfemie, en daarop staat de meestal de doodstraf.
De Koran vernietigt de fundamenten zelf waarop het christelijk geloof is gebaseerd in verschillende soera’s. Voor een moslim is de Paus een godslasteraar, omdat hij in de Drievuldigheid gelooft en spreekt over de Zoon van God, enz. Er is dus geen Verlosser die voor onze zonden is gestorven volgens de Koran, Jezus werd nooit aan een kruis genageld. Dit alles is een verzinsel volgens de islam en bestempeld als blasfemie. Maar wie niet gelooft in de Drievuldigheid is voor de katholieke kerk ook een godslasteraar. Tijdens de Inquisitie kon niemand de Drievuldigheid ontkennen, tenzij men op de brandstapel wou belanden. De ene godsdienst verkettert de andere en dit leidt tot verdeling tussen de godsdienstige gemeenschappen, tot oorlogen en tot bloedbaden overal in de wereld. Dit bewijst hoe absurd het is blasfemie te bestraffen of te beweren dat godsdienstkritiek niet mag.
De Paus gaat tekeer tegen het laïcisme, en ook tegen Mohammed, zoals hij het onlangs deed. Dat is zijn recht, ook de Paus heeft recht op vrije meningsuiting. Maar het is ook ons recht tekeer te gaan tegen het katholicisme of het christendom zonder gestraft te worden wegens blasfemie.
Islamofobie kan ook niet vergeleken worden met “antisemitisme”of de haat tegen al wat joods is. Hier is de haat gericht tegen het Joodse volk. Wie met antisemitisme iets anders bedoelt dan de haat tegen het joodse volk, en dit wil uitbreiden tot het verbod op kritiek van het judaïsme, als godsdienst van de joden, streeft hetzelfde doel na als de islamieten die trachten de islam gelijk te stellen met een ras. Het judaïsme, als godsdienst, is ook een godsdienstige ideologie zoals de islam, het christendom, het protestantisme of het mormonisme. Kritiek op het judaïsme of kritiek op de Israëlische politiek is geen antisemitisme. Kritiek op godsdiensten is geen racisme. Het antisemitisme heeft betrekking op een volk, niet op een godsdienst. Iedereen heeft dus het recht islamofoob, judeofoob, , christianofoob, hindoefoob of boeddhafoob te zijn. Al deze neologismen hebben betrekking op godsdienstige ideologieën.
Met deze neologismen bedoelen wij afkeer of weerzin, walging, verafschuwing voor het judaïsme, het christendom, het katholicisme, het hindoeïsme, het boeddhisme, het mormonisme, enz. Een ideologie kan niet gekrenkt worden, mensen wel. Maar de gelovigen mogen niet beweren gekrenkt te zijn omdat hun godsdienst wordt bekritiseerd, geminacht, verfoeid, verafschuwd of bespot. Dat zou al te gemakkelijk zijn om alle kritiek op hun godsdienst te verbieden. Dat is een poging om iedereen het zwijgen op te leggen. Niemand moet respect hebben voor een godsdienst, dit beweren is onzin. De Koran zegt dat de handen van dieven moeten afgehakt worden, dat de vrouw een ondergeschikt wezen is, dat de ongelovigen moeten worden uitgeroeid. Moet men respect betuigen voor een dergelijke ideologie, onder voorwendsel dat het een godsdienst is?
De gelovige en zijn geloof zijn twee verschillende zaken. Het verbod op kritiek van een godsdienst is censuur, dictatuur, en het einde van het recht op vrije meningsuiting. Wie de islamterreur of de islamitische intellectuele terreur (mondelinge bedreigingen tegen karikaturisten, schrijvers, journalisten enz.) hekelt is voor de islamieten een islamofoob. Een socialist, een communist, een liberaal, mogen toch ook niet beweren dat zij zich gekrenkt voelen omdat wij het socialisme, het communisme of het liberalisme vervloeken of bespotten, anders zou er een algemeen verbod ontstaan op ideologiekritiek. Er is toch ook geen antiliberaal racisme of een antisocialistisch of antimarxistisch racisme? Beweren dat kritiek op de islam de moslims zou demoniseren, is een poging om aan iedereen het zwijgen op te leggen, behalve natuurlijk aan de imams die bv. met behulp van hatelijke soera’s alle ongelovigen demoniseren. Het resultaat zou zijn dat wij geen enkele godsdienst zouden mogen bekritiseren, ongeacht de gevaarlijke ideologieën die ze verspreiden, en ongeacht hun buitensporigheden, hun onverdraagzaamheid. De islamorganisaties eisen dat islamofobie wordt gelijkgesteld met racisme, en dat blasfemie overal in de wereld wordt bestraft. Wie die opvatting steunt of aanvaart wil definitief een einde maken aan de vrijheid van gedachte en de democratie afschaffen.
Ideologieën staan niet boven de wet, zij kunnen niet beschermd worden. De gelovige heeft recht op bescherming, maar niet zijn geloof. Elke ideologie moet kunnen onderworpen worden aan een vrij onderzoek. Iedereen moet zich kunnen uitspreken over het gevaar van de ideologieën, van welke aard ook. Iedereen heeft het recht de godsdiensten te bekritiseren, te haten, te minachten, en ze leugenachtig, reactionair, belachelijk, onnozel of gevaarlijk te vinden. Bijna geen enkel theater in Europa, durft nog het toneelstuk van Voltaire van 1741 “Mohammed de profeet” dat de hypocrisie en het fanatisme bespot, vertonen uit vrees voor islamitische wraakneming. Dat kon 60 jaar geleden nog probleemloos. Nu wordt door het islamitische intellectueel terrorisme de vrijheid van mening beknot en uit schrik de “autocensuur” ingevoerd.
Volgens een marktonderzoeksbureau kan de helft van alle Nederlanders islamofoob worden genoemd. (Wikipedia). Deze tendens verspreidt zich in heel Europa en dus niet alleen in Nederland. Maar waarom zijn er zoveel islamofoben?
De afkeer van de islam is te wijten aan de islamideologie zelf en de gruwelijke islamitische aanslagen overal in de wereld. (Londen, Barcelona, New York, Bali, enz).
De islam vervat in de Koran is een onverdraagzame leer die het pluralisme, de democratie, het Europees Verdrag van de Rechten van de mens, de scheiding van kerk en staat, verwerpt.
Voor de islam is de democratie “taghout” anders gezegd duivelachtig. Alleen Allah decreteert en niet het volk. Het volk moet zich onderwerpen aan de islam. Geen enkel moslimland wil het E.V.R.M. aanvaarden, omdat elke bladzijde van de Koran in strijd is met dit verdrag.
In de Koran leest men dat de ongelovigen onze vijanden zijn. De Koran zegt de Islam is de godsdienst van Allah, alle andere godsdiensten zijn vals. Volgens de Koran zijn de ongelovigen slecht, onbetrouwbaar, pervers, hypocriet, enz. De Koran is ook een racistisch boek, het verbiedt joden en christenen als vrienden te nemen, ze zijn volgens Mohammed perverse, onbetrouwbare godslasteraars. In ontelbare verzen wordt aangespoord tot het uitroeien van de niet-moslims en wordt er verboden met ongelovigen vriendelijke relaties te onderhouden.
De Koran is vol discriminatie tegen ongelovigen, tegen vrouwen, tegen joden en christenen.
Dat is de werkelijkheid. Iedereen zou de Koran moeten lezen om te begrijpen waarom er meer en meer mensen islamofoob worden. Zij die geen tijd hebben om dit boek te lezen kunnen een samenvatting van de criminogene soera’s vinden in mijn artikel op «fairelejour»: Lettre à ceux qui n’ont pas lu Coran.( http://www.fairelejour.org/article.php3?id_article=451) .De Koran is een plagiaat van de Bijbel. In de Bijbel ontbreekt het ook niet aan gruwelijkheden. Lees dan ook op “fairelejour” het artikel over de Bijbel "Lisez la Bible, vous êtes peut-être parmi les condamnés à mort»”, op: http://www.fairelejour.org/article.php3?id_article=1412
Islamofobie bestraffen is, elke kritiek op de islam verbieden en blasfemie strafbaar maken. Dat is het einde van de democratie, dat is het einde van de vrije meningsuiting. Dat kan alleen, in een dictateur of een theocratie.
Guillaume
________________________________________
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
