Ik me best voorstellen dat het je op dit moment kennelijk voor de wind gaat.
Misschien zelf neerkijkend op het leven van anderen genoegzaam beseffend dat je het allemaal zoveel beter voor elkaar hebt.
Maar hoe zit het nou als je pijn hebt of verdriet hebt of je miserabel voelt?
Of dat je ziet dat je niet mee kan komen in de maatschappij.
Ben je dan ook zo tevreden?
En heb je wel een over leven en dood nagedacht en de zin van het leven?
Of vind je het ook zo fijn als je onherroepelijk na een zinloos fijn leven de muur van het einde steeds dichter ziet naderenn waar je uiteindelijk op te pletter loopt.?
David