Vliegende Egyptische tering! De Here keurde het in Zijn handvest nog zó af! Vreugdebeleving. Dat staat per Bijbelse definitie gelijk aan losgeslagen lichtzinnigheid. Spontane vreugdeuiting is niets anders dan een profaniteit. Maar ziet- barmhartig als Hij in Zijn meliger dagen kon en kan zijn, stuurde Hij Zijn zoon naar de aarde, en na diens vreugdevol beleden kruisiging was het de spiritueel herboren mens toegestaan om vreugd te kennen in het mee-lijden met de Here Jezus. Dag in, dag uit en al 2000 jaar.

Ware gelovigen wisselen dat graag af met perioden van diepgaand persoonlijk Lijden. Met hun kind dat van polio zalig martelende verminkte beentjes overhield, of door God Tot Zich Genomen werd nadat de ouders in hun Zijn alwijsheid een bloedtransfusie afwezen.

Vanwaar dan die tranen en zwarte begrafeniskleding? Je kind verliezen door het medische hulp te onthouden of je ouders een jaar lang in bed weg te laten rotten moet toch een rijkdom aan lijdenlijke vreugde geven? Door God gesanctioneerde vreugde, nota bene. Gelovigen horen rond een sterfbed een vreugdedansje te maken! (de lijdensbeker wel even op het nachtkastje zetten, om morsen te voorkomen)

Het supermegamonster Satan, zo weet de diepgelovige, is altijd onder ons. Het lijkt me niet iets om wakker van te liggen, want Superjezus is toch ook altijd onder ons? Maar Jezus van Nazareth tot Walhallah, weet de gelovige stiekem, heeft al tweeduizend jaar een chronisch overvolle reddingsagenda. Daardoor kan het gebeuren dat Satan slinks in ziel en lichaam van die of gene gemeenteherder weet te glibberen (altijd via de zondige zones, nooit ‘s via de voorhoofdsholte of een buis van Eustachius).

Dominees en pastoors gaan zich dan ineens onthutsend schokkend gedragen. ‘s Morgens vroeg joggen in geheel ontklede staat, bij voorbeeld (al gebeurt zoiets alleen in het republikeins democratisch Amerika). Of met burgemeestersvrouw Truijda Borstlap de bedstee induiken. Internetplaatjes van lief piemelende engeltjes en bengeltjes verzamelen. Op een one way ticket naar Las Vegas vliegen, met de kerkkas in de handbagage. Of, zoals pastoor Paul Vlaar, in een knaloranje kazuifel de kansel beklimmen en de preek larderen met popi WK termen. Deze voortrekker had er naar mijn idee pas een echt leuke zondagdienst van gemaakt als hij op het kerkkruis Jezus vervangen had voor een Beesie en de energiek op de billen wippende organist een vuvuzela in de anus had geschoven.

Helaas, sulcxs mag niet. De ‘oranjegekke’ pastoor, zo schuimvlokt de gemeente van Obdam, heeft

“in teksten en vormen onvoldoende recht gedaan aan de heiligheid van de eucharistie.”

‘Schuimvlokt’ bij deze weer geschrapt. Het blijkt mee te vallen met de mate aan gramschap die pastoor Vlaars profanatieën opwekten. Hij heeft slechts ‘onvoldoende’ recht aan ‘s Herens waardigheid gedaan. De Here God is heus niet vies van trappen tegen een balletje, vandaar dat zelfs de meest godvruchtige mannen wel eens tot de ontdekking komen dat ze steriel zijn.

Maar het vertrouwen van de goegemeente in zijn dorpse heiligheid heeft pastoor Vlaar dus zo weer herwonnen: zes weken slapen met lood verzwaarde ovenwanten aan en een vibrator op netstroom in de anus en we praten niet meer over je gedane uitspattingen.

Overigens ontgaat de kerkende bevolking van Obdam de grootste zonde van pastoor Vlaar: met een AlbertMol grijnsje uit de kast komen! Of komt die foto uit zijn webcamverzameling Ik-Met-Kazuifel, Ik-Zonder-Kazuifel en Ik-In-Adams-Kostuum?

En terwijl de schapen op zondag met goedkeurend stugge monden en minzaam ijzige ogen naar hun weer tot bezinning gekomen herder kijken, fantaseert mevrouw Borstlap hoe hij haar over de kansel gooit en woest anaalpaalt, droomt haar zoon die ook haar broer is van sappige brokken koorknapen op zijn vleesspies en staat Pauls klerikale baas voor de spiegel in de oranje kazuifel die hij met gestrenge blik van de profane pastoor vorderde, verstijfd van de zelfbevlekkingen door kuisheidsgordel model ‘Kruisvaardersweduwe’.

Het aardse leven is een tijdelijke kwelling om het eeuwige geluk in de Hemel te kunnen verdienen, zegt de gelovige. Het wordt tijd dat diepgelovigen hun kinderen die tachtig jaar aan Lijden besparen en ze direct na de geboorte de strot doorsnijden. Zo sterft het miepvolk vanzelf uit en raken gewone en gewoon levende mensen verlost van dat dagelijkse zure gesimp in de media. De media, die er toevallig ook is voor de vreugdevolle goddelozen onder ons. Zij, die de vreugde in het eeuwige Hiernamaals hogelijk wantrouwen.

http://www.youtube.com/watch?v=LEWANtdtQ2o

Bron Obdam-gate.

http://www.lucaswashier.nl/?p=17135#more-17135