Het Veluwse geeft mij altijd een vakantiegevoel. Als ik nu even honest to god ben, zou die ervaring beter kunnen en de lokale VVV moet zich mijn kritiek dan ook aantrekken. Op initiatief van de Raad van Kerken zijn bij de belangrijkste invalswegen van forenzendorpje Epe verwijsborden geplaatst met de aanvangstijden van de diensten van de dorpskerken. De openingstijden van diverse godswinkels vliegen je om je oren als je Epe binnenrijdt. Meestal denk ik niet zo na over god en zijn lokale handeltje(s), want dat verraadt mijn relatieprobleem met dat ding, maar afgelopen zondag zag ik dat discrete kanariegele bordje van de Goede Herder Kerk weer langs de weg staan lonken. Omdat komkommertijd de nieuwswereld kwelt, dacht ik bij mezelf – al aan een stukje schrijvende: Je zegt niet ‘ja’ tegen de kerk, maar ‘ja’ tegen god, toch? Hoe zit dat nou? We zitten met kerk en vakantie, maar het moet wezen god en vakantie, nietwaar? Het Christelijk Informatie Platform (CIP) heeft daar wel een idee bij:

“Vakantie betekent rusten en het werk even laten liggen, maar het mag nooit betekenen dat we ‘geestelijk’ op vakantie’ gaan. Een kind van God kan geen moment zonder Hem. Uitrusten en ontspannen is goed, maar geestelijk niets doen is gevaarlijk. ”

Even ontspannen, heerlijk! Als het godwoord valt, daalt er sowieso een serene respectwolk vanuit de hemelen neder, wordt de toon stichtelijker, gaan de engelenkoren lieflijk zingen en licht de nojokesign in de rugleuning van de stoel voor je op. Maar toch; even ontspannen! Laat alles van je afglijden en terwijl door de moeheid de weerbaarheid wegebt, laat je allerlei geestelijk gif naar binnen stromen. Juist op momenten van ontspanning kan het misgaan. Tijdens zulke momenten van zwakte slaat de duivel toe! Ga in gebed met een langblondharige zendeling , die je zal vertellen dat Jezus op aarde gekomen is om de duivelsactiviteiten te beëindigen. Haar credo is gebaseerd op ‘gemeenschap met God’ omdat dan haar ‘leven met Hem verstrengeld’ is:

“Als je gaat doen wat in de Bijbel staat, is dat het grootste genot wat je in je leven kan ervaren.”

Ach, CIP, dat kan toch beter? Je hebt die hele bijbel niet nodig. Je kunt namelijk ook maar wat vanaf de kansel staan roepen. Zo krijgen de Turkije-toeristenschapen wel een heel ander soort welgemeend reisadvies toegediend. Zij doen er goed aan om in die verre oorden een kerkbezoekje e plegen om de Turkse christenen een hart onder de riem te steken. Dat hebben ze nodig, want:

"Christenen vormen een kleine minderheid in Turkije; ze hebben op papier godsdienstvrijheid, maar ze worden op allerlei manieren tegengewerkt. Regelmatig zijn ze ook slachtoffer van geweld en bedreigingen. Turkse christenen ervaren de nodige problemen In het onderwijs en de media worden zij voortdurend negatief afgeschilderd. Officieel mogen christenen kerken bouwen en zelfs evangeliseren, maar in de praktijk steken autoriteiten daar toch telkens een stokje voor. Meer godsdienstvrijheid in Turkije is niet zozeer een kwestie van wetgeving, maar veel meer van mentaliteit. Veel Turken kunnen er maar niet aan wennen dat christenen gelijke rechten hebben."

Waarom wil je daar dan op halalvakantie? Van de vakantiegod hoeft dat vast niet, want daarvoor kwam ik ook niet naar Epe. Gaat allah of de christelijke god eigenlijk wel eens op vakantie? Zou die naar een van-god-los oord durven gaan? Allemaal belangrijke theologische vraagstukken, maar – godverdegodver! Mijn Tomtom begint te piepen. Te ver doorgereden en Epe alweer uitgeschoten dankzij alle associaties die aan een kanariegeel kerkbord ontsproten. Kunnen ze die dingen niet weghalen?

http://www.godvoordommen.nl/2010/07/28/de-god-der-komkommers/