Nee dank je David, die groepsdruk en die sociale controle en dat sektarisme is juist waar ik niets mee te maken wil hebben. Jakkes zeg, groepjes die je warm onhtalen en we horen allemaal bij elkaar en zijn het allemaal eens. Maar als iemand het niet meer eens is en aan het twijfelen slaat, ontstaan opeens de problemen. Dan snap je wat er wordt bedoeld met een ‘sekte’.
Nee dank je David, die groepsdruk en die sociale controle en dat sektarisme is juist waar ik niets mee te maken wil hebben. Jakkes zeg, groepjes die je warm onhtalen en we horen allemaal bij elkaar en zijn het allemaal eens. Maar als iemand het niet meer eens is en aan het twijfelen slaat, ontstaan opeens de problemen. Dan snap je wat er wordt bedoeld met een ‘sekte’.
Els schreef:
>
> Nee dank je David, die groepsdruk en die sociale controle en
> dat sektarisme is juist waar ik niets mee te maken wil
> hebben. Jakkes zeg, groepjes die je warm onhtalen en we horen
> allemaal bij elkaar en zijn het allemaal eens. Maar als
> iemand het niet meer eens is en aan het twijfelen slaat,
> ontstaan opeens de problemen. Dan snap je wat er wordt
> bedoeld met een ‘sekte’.
Ik weet waarom je een gemeenschap van gelovigen als sekte aanduidt.
Het heeft waarschijnlijk te maken met een beeld wat je ergens hebt opgedaan.
Maar ik weet uit ervaring dat niet elke gemeenschap hetzelfde is.
Ik zal in elk geval iemand die aan het twijfelen slaat juist aandacht geven.
Maar een geloofsgemeenschap heeft natuurlijk een bepaalde gemeenschapszin.
En als iemand zich niet meer thuisvoelt komt dat vaak doordat hijzelf het geloof niet meer als gemeenschappelijk iets ervaart.
Maar zolang je bij de gemeenschap bent krijg je in onze kerk in elk geval net zo goed de liefde en zorg die we aan elkaar geven.
David 
Anton schreef:
>
> Zo kom ik er door serieus na te
> denken bij over wat ik, als overtuigd atheist, kan doen in
> mijn omgeving om een veilige plek te maken waar met respect
> gewerkt kan worden aan het loslaten van dogma's en angst.
>
Ik denk dat er bij christenen net zo goed behoefte bestaat om je los te maken van dogma's en angst.
Ik vind dat dogma's en angsten het tegen overgestelde is van wat geloof moet zijn.
Geloof moet je een doel in je leven geven.
Vrede en geen angst met het leven en vertrouwen op de toekomst.
Het moet je zo vormen tot harmonie met je omgeving.
De mens en de natuur.
Dus ik denk niet dat we, ondanks dat ik geloof, niet zo ver van elkaar verwijderd zijn hierin.
David
Hoi David,
Bedankt voor je reactie.
Uit wat je schrijft blijkt dat jij je geloof vooral als een moreel kompas gebruikt.
Je staat achter de normen en waarden die jouw kerk / jezelf onderstrepen wil.
(Maw: vooral het nieuwe en niet het oude testament naleven) met hier en daar ruimte voor eigen gedachten.
Mijn topic gaat over de vraag of je als atheist juist gelovigen met innerlijke conflicten ruimte moet bieden om daar over te praten. Om te proberen gevoelens van angst, schuld en onwaardigheid op te laten lossen.
Het grote verschil tussen jou en mij is dat ik elk geloof als een dwaling zie.
Als je een doel wilt in het leven (wat trouwens helemaal niet verplicht is) ben je zelf de opdrachtgever. Vertrouwen in de toekomst kan alleen gebaseerd zijn op vertrouwen in jezelf. Er is geen grote scheidsrechter die het geluk of het leed in de wereld gelijkmatig verdeelt. Jij en ik leven maar heel kort op een kleine aarde in een onvoorstelbaar groot universum. We waren ooit stof en dat zullen we na ons dood weer zijn. Dit is geenszins een negatieve gedachte, dit is juist fantastisch!*
*Zo heet trouwens ook de titel van een boek dat ik je aan wil raden:
Titel: Fantastisch!, over het universum in ons hoofd.
Auteur: Kris Verburgh
uitgever: Houtekiet
ISBN: 978-90-5240-984-9
De titel van het boek dat jij me waarschijnlijk wilt aanraden ken ik al 
Groet, Mathieu
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's