Zo werken de meeste religies (met name het Christendom), om mensen te binden aan hun groep van gelijk gestemde.
Je wordt binnen gehaald in een wereld van vreugde, Waar inje bekrachtig wordt in het ‘mogen zijn’ van jezelf. Dit doormiddelvan het bieden vaneenwarme vriendelijke omgeving.
Vergelijkbaar met je iemand zich thuis te laten voelen, als die bij jou op bezoek is.
Waar je dan iemand iemand vriendelijk te gemoed treed en die persoon behaagd.
Vervolgens wordt er een werelbeeld gepresenteerd van blijdschap en een zorgeloos bestaan
Veel gebruiktezinnen die daar voor gebruikt worden zijn: ‘Jezus in je hart nemen en God die van je houdt. ’ Wie wiler niet dat er van hem/haar gehouden wordt.
Om vervolgens iemand binnen een religeuse stroming te houden, wordt er een beeld geschetst van wat er kan gebeuren als iemand die volgens de regels van de geliegie leeft en denkt (Branden in hel).
Het zelf nadenken over de leer wordt ontmoedigt door termen als “God heeft alles in de hand en is niet te doorgronden of Het is God's wil” Mensen die kritische vragen stellen over de leer, worden afgedaan als zijnde ‘bezeten door de duivel of dat de duivel in die persoon werkzaam is’
Met anderen worden, mensen worden gecondioneerd door een systeem van bekrachtiging en straf (uitsluiting).
processen die idd invloed hebben op je neurale systeem. O.a. de aanmaak van dopaine en andere hormonen die een funktie bij bij de diverse emoties zo als blijdschap en angst/stress
Wat Chirstenen beschrijven als ‘een nieuw mensen worden’ is een proces wat je kan vergelijken met dat je ‘software’ herschreven wordt.